ဒါကကျ တစ်မျိုး... အဲဒီရက်တွေက ဆရာမ ပူကျူးလေး စာမေးပွဲခန်းစောင့်ရတဲ့ ရက်တွေပေါ့... မတ်တပ် ရပ်ရတာ၊ လမ်းလျှောက်ရတာ များလို့ ပင်ပန်းရတယ်... ကျွန်တော်က သူကလေးကို ပြောနေတာ...
“ပူကျူးလေးရယ်... ပူကျူးလေးရဲ့ မျက်နှာမှာလေ... စွဲဆောင်မှု အရှိဆုံးက ပူကျူးလေးရဲ့ မျက်လုံးလေးပဲ... ကို့ ပူကျူးလေးက မျက်လုံးလေး အရမ်းလှတယ်... နောက်အပေါ် နှုတ်ခမ်းထော်ထော်လေးရယ်...” လို့… အဲဒါကို မျက်လုံးပိတ် နားထောင်ရင်းကနေ မျက်လုံးလေး ဝင့်ကြည့်ပြီး ပြန်ပြောလိုက်ပုံက
“တော်ပြီ... အခန်းအပြင်ဖက် ထွက်နေတော့မယ်” တဲ့…
ထုံးစံ အတိုင်း ကျွန်တော့မှာ ဘာလဲပေါ့... နောက်တော့မှ ရယ်ပြီး ပြောတယ်... သူ မှေးကနဲဖြစ်ပြီး စာမေးပွဲခန်း စောင့်နေတာတဲ့... ညောင်းလာလို့ အဲလို ပြောမိသွားတာတဲ့လေ...
လုပ်လိုက်ပြန်ပေါ့ ပူကျူးရယ်လို့ သာ ကျွန်တော့မှာ ရေရွတ်နိုင်တော့တယ်လေ... 😓😅😆
“ပူကျူးလေးရယ်... ပူကျူးလေးရဲ့ မျက်နှာမှာလေ... စွဲဆောင်မှု အရှိဆုံးက ပူကျူးလေးရဲ့ မျက်လုံးလေးပဲ... ကို့ ပူကျူးလေးက မျက်လုံးလေး အရမ်းလှတယ်... နောက်အပေါ် နှုတ်ခမ်းထော်ထော်လေးရယ်...” လို့… အဲဒါကို မျက်လုံးပိတ် နားထောင်ရင်းကနေ မျက်လုံးလေး ဝင့်ကြည့်ပြီး ပြန်ပြောလိုက်ပုံက
“တော်ပြီ... အခန်းအပြင်ဖက် ထွက်နေတော့မယ်” တဲ့…
ထုံးစံ အတိုင်း ကျွန်တော့မှာ ဘာလဲပေါ့... နောက်တော့မှ ရယ်ပြီး ပြောတယ်... သူ မှေးကနဲဖြစ်ပြီး စာမေးပွဲခန်း စောင့်နေတာတဲ့... ညောင်းလာလို့ အဲလို ပြောမိသွားတာတဲ့လေ...
လုပ်လိုက်ပြန်ပေါ့ ပူကျူးရယ်လို့ သာ ကျွန်တော့မှာ ရေရွတ်နိုင်တော့တယ်လေ... 😓😅😆
No comments:
Post a Comment